negra sombra que me asombras,
ó pe dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ída,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas;
si choran, es ti que choras;
i es o murmurio do río,
i es a noite y es a aurora.
En todo estás e ti es todo
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.
Rosalía de Castro: Follas Novas.
Rosalía de Castro: Follas Novas.
A
min este poema paréceme moi bonito e creo que podería ser o himno de
Galicia do bonito que é. Para min é o mellor que escribiu
Rosalía.
Noelia Valiño Vidal 1ºD
Grazas, Noelia, encantounos que compartises este poema connosco. Unha gran elección, pois Negra sombra de Rosalía de Castro é O POEMA máis fermoso que se podía ter escrito. Como agaradecemento pola túa xenerosidade, larpeirandopalabras quere facerche un agasallo. Seguro que che gusta.
Ningún comentario:
Publicar un comentario