5/12/2012

Poemas de luz

Luz da miña vida

Entrou a luz polos meus ollos.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhul6s0T3Tzp_OqMV_LuP-WZ_hV_rAdA7yPfMHxdY76SKdAijjFd90qWS_G7nCs4P04J_4doaTwstrXEAuB0qe5SyYxyFMlpOH0X58zUhDrxCdchprIVopMWASobsISaLdpn7WC1klJNlk/s400/Contallum+Agudes.jpg
Tan brilllante, tan chea de vida
coma o sol polo tellado.
Hoxe o meu corazón queda aberto.
Canta os paxaros unha alegre sinfonía?
Ela foi a primeira que saiu
co sol no seu ollos:
 un sorriso de  orella a orellla
cobre o seu rostro.
A luz, alegre, feliz,
sorrí calada,  curiosa...

     (...)

Figura maxestosa, preciosa...
Nai dos anxos.
O ceo é inmenso
non ten final.
A dama pérdese.
Carmela Vázquez 1ºC

Alegría da miña tristeza.
Entrou a felicidade na miña vida
http://www.doslourdes.net/monogr%C3%A1ficos-sol-verano.jpgtan feroz, tan fermosa e fráxil
coma o sol nun día de verán.
Hoxe a miña alegría está grande.
O amor está chegando?
Ela foi a primeira que me sorriu
co corazón sobre a bicicleta verde.
Os ollos dela brillaban,
tan grandes, tan negros...

Bolboreta pura, fermosa...
A nena sorrí.
A tristeza é pasado,
coma se fose un berro.
A alegría fala.
Gabrielle Dos Santos 1ºC
Pois non, non somos pesimistas: os nosos poemas están cheos de luz.

1 comentario: