Estaba farto,
aburrido, cansado de facer fotocopias naquela triste oficina. Aínda me quedaban
catro horas nesa oficina para que neste Nadal a miña muller puidese ter aquel
vestido que tanto quería e que os meus fillos puidesen xogar co que eles
pediran.
De súpeto, saíu
pola fotocopiadora un folio raso, estraño, era unha cousa incrible!, era
negro!, tan negro como o petróleo. No medio da folla había un círculo negro,
como non o necesitaba para nada pouseino enriba da máquina e seguín facendo
copias. Cando acabei o café pouseino enriba do folio e…. caeu!, era maxia!.
Seguín facendo copias pero non podía deixar de pensar naquel estraño
acontecemento, así que pensei en todas as cousas que podería facer con el. Tiña
fame, ruxíanme as tripas, entón, ocorréuseme que podería coller unha
chocolatina da máquina e comela. E así o fixen, puxen un folio co buraco negro
no cristal da máquina e metín o brazo polo burato e collina, despois comina.
Seguín pensando en
todas as cousas que podería facer co meu burato negro. E ocorréuseme que
podería roubar un banco e así xa non ter que seguir facendo horas extra. Saín
daquela triste oficina e dirixinme cara ao banco. Cando cheguei ao banco estaba
pechado porque xa era tarde. Deime de conta de que a porta estaba aberta pero,
aparentemente alí non había ninguén. Entrei despois de pensalo dúas veces xa
que sabía que iso estaba mal, pero negábame a seguir facendo horas extra. Así
que entrei. Empecei a escoitar unhas voces, guieime ata o lugar de onde proviñan
e intentei que non me visen pero non o conseguín e descubríronme. Eran uns
ladróns, estaban a facer alí o mesmo que facía eu.Conteilles a verdade, tamén
lles contei o do meu burato negro. Díxenlles que lles axudaba e entón trazamos
un plan: eles metíanse dentro da caixa forte mentres eu quedaba fóra e así
poderiamos acabar antes. Coloquei o burato negro na caixa forte con fixo e
despois todos os ladróns metéronse dentro da caixa. Cando me estaban a dar o
primeiro billete, que era verde como a herba, automaticamente e sen pensalo
saquei o folio co burato negro e dirixinme cara aquela triste oficina a seguir
facendo horas extra.
Alicia García Calvo
1ºB
Un conto ben bonito. Parabéns, Alicia.
ResponderEliminarEstou dacordo co meu compañeiro ,parabens Alicia
ResponderEliminar